در زمان کودکى - تحصیلات ابتدایى - پدرم، مرحوم حاج سید جواد خامنه‏اى - فرمودند تا از بقالى سر کوچه، مقدارى قند و چاى تهیه کنم.
فروشنده، قند و چاى را در کاغذى ریخته و به من داد و به منزل آوردم. مرحوم پدرم، کاغذى را که داخل آن چاى ریخته بود، تخلیه و چهار قسمت کردند، چون نقشه ایران بر روى آن چاپ شده بود. 
 سپس فرمودند: مى‏توانى این قطعه نقشه‏ها را دوباره به یکدیگر وصل کنى؟
من تلاش کردم و موفق نشدم؛ به پشت صفحه‏ها نگاه کردم و عکس یک نفر را دیدم و بلافاصله با کنار گذاشتن قطعه‏هاى صورت او، کار اتصال انجام و طبیعتا نقشه هم به یکدیگر وصل شد.
آن وقت پدرم یک نکته عمیق رافرمودند که سال‏ها همراه من است.
فرمودند: اگر توانستى آدم بسازى، آن وقت مى‏توانى یک کشور، بسازى!(1)

یکى از دانشمندان وصیت کرد که روى سنگ قبر من این جمله را حک کنید:
«زمانى که جوان بودم، مى‏خواستم دنیا را اصلاح کنم که نشد. وقتى به میان سالى رسیدم، مى‏خواستم کشورم را اصلاح کنم که نشد. به پیرى رسیدم، مى‏خواستم خانواده‏ام را اصلاح کنم که نشد. در لحظات آخر به فکر خودسازى افتادم که دیگر دیر شده بود. فهمیدم که اگر از اول، خودم را ساخته بودم، مى‏توانستم که دنیا، کشور و خانواده‏ام را اصلاح کنم!

1. حضرت آیة اللّه خامنه‏اى / شهریور 1380 در دیدار با فرماندهان و نیروهاى نظامى و انتظامى‏

نظرات کاربران ()